தமிழ்நாட்டில் மயிலாடி என்ற கிராமம். அங்கே பத்து அடி நீளமும், ஆறடி அகலமுமுள்ள ஒரு குடிசை. மரத்தால் செய்த ஒரு மேஜை, இரண்டு நாற்காலிகள் உள்ள ஒரு கட்டில். இவைகளுக்கு மட்டுமே சொந்தக்காரர் ரிங்கல் தௌபே. இவ்வாறு எளிய வாழ்க்கை வாழ்ந்து ஏழை எளியவர்களுக்கு உதவி செய்து வந்தார்.
ரிங்கல் தௌபே உயரமானவர். ஆனால் ஒல்லியானவர். உடைகளைக் குறித்து கவலைப்படாதவர், பழைய சட்டையும், காற்சட்டையும் கிழிந்துபோன பழையதோர் நார் தொப்பியும் அணிந்திருப்பார். யாராவது அவருக்குத் துணிகள் கொடுத்தால் அதை ஏழைகளுக்குக் கொடுத்து விடுவார்.
இவரின் அயராத பணியினால் பல திருச்சபைகள் உருவாயின. மயிலாடி, பிச்சைக் குடியிருப்பு, தாமரைக்குளம், புத்தளம், ஆத்திக்காடு, கோவில்விளை, ஈத்தாமொழி ஆகிய ஏழு இடங்களிலும் திருச்சபைகளைக் கட்டி பள்ளிக்கூடங்களையும் ஏற்படுத்தினார்.
1816ஆம் ஆண்டு. உடல்நிலை பாதிக்கப்பட்டவராக கப்பலில் சென்னைக்குப் புறப்பட்டார். கப்பல் மணக்குடி வந்தவுடன் தமது வீட்டுச் சுவரில் எழுதியிருந்த கடன் பாக்கியைப் பற்றிய நினைவு வரவே மாலுமியிடம் மிகவும் மன்றாடிக் கப்பலை நிறுத்திவிட்டு மயிலாடிக்கு விரைந்தார். அங்கு வீட்டுச் சுவரில் எழுதப்பட்டிருந்த தனக்குக் கடன்பட்டவர்களின் பெயர்கள் அனைத்தையும் அழித்தார். மயிலாடி மக்கள் அதைக் கண்டு ஆனந்தக் கண்ணீர் விட்டனர்.
மயிலாடி மக்களிடமிருந்து விடைபெற்றுக் கொண்டு கப்பல் பிரயாணத்தை ஆரம்பித்த இவர், என்ன ஆனார் என்ற செய்தி இன்னமும் புரியாத புதிராகவே உள்ளது.
1,100 பேருக்கு ஞானஸ்நானம் கொடுத்த இத்தொண்டர் அடிமை முறைகளை அகற்றி கிறிஸ்துவின் அருளால் பல அற்புதங்களைச் செய்தவர்; ஜெபத்திலே தரித்திருந்தவர்; பிறர் கடன்களை மன்னித்து மறந்து, சிறந்த வழிகாட்டியாய் வாழ்ந்த ரிங்கல் தௌபே (1770 - 1816) அவர்களின் புகழ் இன்றும் நிலைத்து நிற்கிறது.
0 Comments